Vanaf mei 2019 zal er een maandelijkse blog online komen over een golflegende. Deze blog zal op de verjaardag van de betreffende legende online komen. Deze blog zal gaan over het leven van de golfer en wat hij of zijn heeft bereikt in de golfwereld. Als eerst aan de beurt : Harry Vardon, één van de beste golfers rond de 20e eeuwwisseling.
Vardon wordt op 9 mei 1870 geboren op Jersey. Hij groeide op in povere omstandigheden. Op jonge leeftijd maakte Harry zijn eigen golfclubs en hij speelde met een marmeren balletje. Als jonge jongen is hij werkzaam als tuinman. Als één van zijn klanten hem mee neemt als caddie naar een golftoernooi is hij meteen verkocht.
Harry reisde op 20-jarige leeftijd zijn jongere broer Tom – ook een zeer getalenteerd golfer – achterna naar Engeland. Hier krijgt hij een baan als greenkeeper op Studley Royal Golf Club. Naast het in goede staat houden van de baan kon hij hier en daar een beetje oefenen. Ook kon hij zo nu en dan mee doen aan een toernooi. Met een eerste en een tweede plek in zijn eerste twee toernooien maakte hij al snel naam voor zichzelf. Na een jaar gaf hij zijn baan als greenkeeper op en werd hij clubprofessional op Bury Golf Club. In de tijd dat hij hier werkte ontwikkelde hij een strak trainingsschema voor zichzelf. Iets wat de golfwereld tot toen nog niet gezien had. 5 jaar later werd hij clubprofessional op de Ganton Golf Club.
In zijn jaren als spelend professional wint Vardon bijzonder veel. Hij wordt gezien als één van de meest begaafde golfers aller tijden. Tijdens zijn carrière wint hij 49 individuele toernooien, waaronder 7 Majors. Bij deze overwinningen zat één US Open. Het Brits Open, toen zeker en vandaag misschien nog steeds wel het grootste golftoernooi, won hij maar liefst 6 keer. Dat is een record dat tot op de dag van vandaag nog steeds staat. Vardon was vooral heel goed in de laatste jaren van de 19e en de eerste jaren van de 20e eeuw. Hier won hij ongeveer elk toernooi waar hij aan mee deed.
In 1903 werd Vardon gediagnosticeerd met tuberculose. Hierdoor moest hij het rustiger aandoen als spelend professional. Hij hield verschrikkelijk veel van de sport en bleef veel voor de sport betekenen. Hij ging aan de slag als golfbaanarchitect, golfleraar en hij ging instructieboeken schrijven.
Ondanks dat hij het als golfer rustiger aan moest gaan doen, bleef hij zo nu en dan wel toernooien spelen. Door zijn vele trainingsuren voor de diagnose kon hij – in de toernooien die hij speelde – prima meedoen. Hij wint zelfs nog regelmatig. De tuberculose heeft echter wel gezorgd voor zenuwschade in Vardon’s rechterhand. Hierdoor heeft hij veel problemen gehad met het maken van korte putts. Velen zeggen dat zijn palmares nog veel uitgebreider was geweest als hij deze zenuwschade niet had opgelopen.
Vardon heeft dus jarenlang een grote rol gespeeld in professioneel golf wereldwijd. Zijn trainingsprogramma heeft het professionele golf voor altijd veranderd. Veel spelers namen dit over en hierdoor werd het niveau van de besten van de wereld een stuk hoger. Naast het vele trainen won hij zijn toernooien ook met een vernieuwende grip. Ondanks het feit dat hij deze had afgekeken van iemand anders, werd het bekend als de 'Vardon Grip', omdat hij er zulke successen mee behaalde. Tot Vardon speelden de meeste golfers met een grip met de handen onder elkaar, vandaag de dag ook wel bekend als de ‘baseball grip’. Vardon speelde met een grip waarbij de pink van de onderste hand over de wijs- en middelvinger van de bovenste hand heen lag. Deze ‘Vardon Grip’ (vandaag de dag ook wel de ‘overlap’ genoemd) wordt tot op de dag van vandaag door de meeste golfers gebruikt.
Naast het ontwikkelen van golftechnische verbeteringen, speelde Vardon vanaf zijn eerste jaren als professional met ‘knickerboxers’ of ‘plusfours’. Dit waren pofbroeken die tot net over de knie vielen, omhoog gehouden met hoge kousen. Dit is uiteindelijk een iconische golfoutfit geworden. Bij het houden van ‘hickory’ (Benaming van oude golfclubs) wedstrijden is dit nog steeds een veel gekozen outfit.
Door de jaren heen heeft Vardon zeven instructieboeken geschreven. Deze boeken zijn nog steeds zeer populair. Vooral de originele versies zijn echte verzamelstukken geworden. In deze boeken geeft hij niet alleen op technisch, maar ook op mentaal vlak zijn visie over de golfsport. Veel kenners vinden dat hij met het schrijven van deze boeken de basis heeft gelegd voor het moderne golf.
‘’Don’t play too much golf, two rounds a day is plenty’’ - Harry Vardon
9,1 bij Klantenvertellen
